Draken
Draken op zijn sprei op bed
Draken op het zijden servet
En op het tafellaken
Zijn gordijnen, het tapijt
Draken constant en altijd
Grote, enge draken!
In China zat de Mandarijn
Parmantig onder het baldakijn
Met zeven gouden draken
Zijn diensters hadden kleine voetjes
En zij zaten dagelijks zoetjes
Voor hun heer te haken
Doeken met een draak erop
Vond de Mandarijn echt top
Die zag hij het liefste
Dus die werden braaf gehaakt
Maar door één meid werd gestaakt
Door Ni Xan, de fiefste
Zij zei: Altijd weer zo'n draak
Dat vind ik een saaie taak
Waarom nooit een vogel?
Of een vis, een paard, een poes...
Stil toch! zei Tmoe Tzo pardoes
Straks krijg je de kogel!
Maar Ni Xan was eigenwijs
En zo haakte zij een sijs
Hoog in een kastanje
Toen de Mandarijn het zag
Was hij eventjes van slag
En hij werd oranje
Maar daarna kalmeerde hij
Breng die naaister vlug naar mij!
Zei hij tot zijn garde
Schielijk werd Ni Xan gebracht
Pas maar op, zo zei de wacht
En Ni Xan verstarde
Is die vogellap van jou?
Vroeg de Mandarijn, Zeg gauw,
Is dat jouw ideetje?
Ni Xan knikte slechts verlegen
Bijna zonder te bewegen
De Mandarijn zei: Weet je,
Niemand heeft dat ooit gedaan
't Is uniek welteverstaan
Ik wil met je trouwen!
Zo werd Ni Xan dus zijn vrouw
En zij haakte wat ze wou
Vogels, bos, gebouwen...
Sinds die tijd veranderden de taken:
Ieder kon met draken haken staken
10-11-06
Terug naar index
Gedachten
Gedachten stromen door mijn hoofd als water
Ik heb dus zogezegd een waterhoofd
Door al dat drukke klotsen en geklater
Raakt mijn bewustzijn gek genoeg verdoofd
Langs raadselachtig kronkelende wegen
Komt er constant een centiliter bij
Mijn schedel houdt het niet zo lang meer tegen
Straks barst hij open en komt alles vrij
Dan drijven mijn gedachten uit elkander
Vervloeit mijn denken met dat van een ander
Mijn geest verdampt, wat overblijft is mist
En dan pas is dit wezen uitgewist
24-1-'99
Terug naar index
In Wijchen
Ik zag laatst in Wijchen de Heilige Geest
Ik was net nog naar de garage geweest
Hij zat op een bankje en at een kroket
Ik vroeg: Kan ik zitten of is het bezet?
Toen liep er een labrador langs op de stoep
Ik keek naar m'n zolen: gelukkig, geen poep!
Zo zaten we daar drie kwartier of een uurtje
Toen vroeg die ineens: Sorry, heb je een vuurtje?
Ik heb tevergeefs op mijn zakken geklopt
Want sinds januari ben ik weer gestopt
Weer thuis zei ik: Heus, ik zit echt niet te liegen!
Maar Mien zei alleen: Man, je ziet ze weer vliegen
4-11-6
Terug naar index
Kastanje
De klederdracht is overal oranje
Men lalt de hele nacht en drinkt champagne
Het nationale voetbalteam ligt voor
En gaat naar de finale toe in Spanje
De kreten die ze jubelen in koor
Zijn ploertig, primitief, van stijl geen spoor
De teksten zijn gespeend van elke franje
Maar zetten zich moervast in het gehoor
Olé! Olé! en Aanvalléééh, En van je
We are the champions! en ga zo maar door
Mijn enige advies luidt slechts: verman je
Verdraag die lompe vulling van het oor
Van lieden met een brein, formaat kastanje
Verwachten wij geen vloeiende tenor
17/18-9-4
Terug naar index
Peultjes
'Het leven is een peulenschil,' zei de groenteboer
Geordend was zijn toonbank en gereinigd was zijn vloer
Voordat de eerste klant zou komen hapte hij met smaak
In een appel voor de dorst, dat deed hij 's morgens vaak
Wanneer de deuren van de zaak nog niet geopend waren
Dan dacht hij over dingen na, stond voor zich uit te staren
Daar kwam mevrouw Tervuren aan, zij vroeg om een pond spruitjes
De dag verliep voorspoedig, af en aan liepen de luitjes
Hij was van zijn appels af, zijn appels voor de dorst
De vloer zat vol met strepen en de toonbank was bemorst
'Wel donders!' dacht de groenteboer, 'Dat overkomt weer mij!'
Maar niemand krijgt het leven voor een appel en een ei
4-12-'90
Terug naar index
Het Slot
In het oude, grauwe slot
Woont een graaf met zijn marmot
Graaf Van Slijmveld is zijn naam
Hij geniet een grote faam
In het dorpje in de buurt
Van het slot, dat hij gehuurd
Heeft van keizer Volko IV
Die 't hem gunt met groot plezier
Omdat onze graaf een eer
Heeft bewezen aan zijn heer
Welke eer dat is geweest
Ligt besloten in de geest
Van de keizer, die het nooit
Heeft verklapt of rondgestrooid
Dorpsbewoners menen dat
Deze eer te maken had
Met die harige marmot
Maar dat lijkt mij al te zot
En de keizer laat niets kwijt
Dat komt door zijn zwijgzaamheid
maart / april '91
Terug naar index
Stapelgek
Hoe is het nou om stapelgek te zijn?
Lijkt alles om je heen nog steeds normaal
De mensen, het verkeer, de Albert Heijn
Begrijp je nog de alledaagse taal?
Lijkt alles om je heen nog steeds normaal
Of lijkt de wereld wonderlijk en vreemd
Begrijp je nog de alledaagse taal?
Misschien voel jij jezelf totaal ontheemd
Of lijkt de wereld wonderlijk en vreemd
Wanneer je juist normaal bent en gewoon
Misschien voel jij jezelf totaal ontheemd
Terwijl je braaf aan 't werk bent voor je loon
Wanneer je juist normaal bent en gewoon
Is alles vaak maar moeilijk te verdragen
Terwijl je braaf aan 't werk bent voor je loon
Bestoken je onmogelijke vragen
Is alles vaak maar moeilijk te verdragen?
De mensen, het verkeer, de Albert Heijn?
Bestoken je onmogelijke vragen?
Zo is het nou om stapelgek te zijn
24-1-'99
Terug naar index
De toer
Het busje stond te wachten in de straat
Geheel overeenkomstig het stramien
Toch heerste er vandaag wat consternatie
Want niemand had mevrouw Van Veen gezien
Normaal stond die in volle concentratie
Te turen naar haar ouderenvervoer
In al haar bloemenjurk-en-krulspeldgratie
Verheugde zij zich wekelijks op haar toer
Nog nimmer was zij een minuut te laat
De oudjes hielden plotseling hun mond
Toen men haar met die slaaptabletten vond
29-9-4
Terug naar index
Het Verre Westen
In het verre westen is de nevel dicht
Mensen lopen willoos over koud beton
Jongens, meisjes, moeders anoniem omwonden
Gaan dezelfde kant op, en aan hun balkon
Hangt de ronde schotel; allen zijn verbonden
Door hetzelfde voedsel dat de geesten vult
In lokalen klinken veel te grote monden
En moderne helden die met veel geduld
Dagelijks een goede invalshoek belichten
Die voor veel te veel in nevels blijft gehuld
Slechts een tramlijn verder heeft men vergezichten
Híer is men gelaten, wrevelig wellicht
Terug naar index